جزتو

نظر

عرضه اعمال

 
                       خطا کردیم ما ، در بندگی ها
                                                         چه بایــد کرد با شــرمندگی ها
                       بدون تو گذشت این زنـدگانی
                                                         چه خیری بود در این زندگی ها

موسی بن سیار می گوید :" همراه با امام رضا (علیه السلام) به دروازه شهر طوس رسیدیم صدای گریه ای شنیدم و در جستجوی آن بر آمدم . در آنجا جنازه ای بود . ناگهان امام رضا (علیه السلام)با شتاب، از اسب پیاده شد، به سوی جنازه رفت، و  آن را بر دوش گرفت. در آن حال به سوی ما آمد و فرمود :
«ای موسی بن سیار! هر کس جنازه یکی از دوستان ما را تشییع کند، از گناهان خود بیرون می رود، همچون روزی که از مادر زاده شود، در حالی که هیچ گناهی بر او نیست.»
مردم جنازه را کنار قبر بر زمین نهادند. مولایم مردم را کنار زد، پیش جنازه نشست، دست بر سینه او نهاد و فرمود:
« ای فلان بن فلان! مژده باد تو را به بهشت، که از این ساعت بر تو ترسی نیست.»
از امام (علیه السلام) پرسیدم:"فدایت گردم، آیا این مردم را می شناسی؟ چون اینجا سرزمینی است که تاکنون بر آن قدم ننهاده بودید! "
حضرت فرمود:
«ای موسی بن سیار! مگر نمی دانی که اعمال شیعیان مان، هر صبح و شام بر ما امامان عرضه می شود. پس برای هر کوتاهی که در اعمال آنهاست، از خداوند متعال ، گذشت از آن می خواهیم و برای هر کار خوب و پیشرفت در برنامه های دینی، پاداش برای صاحبش می طلبیم.» (1)
اکنون جا دارد که ما، در زمان خود ، به این سخن نورانی حضرت امام رضا (علیه السلام ) بیندیشیم.
از کارهای شبانه روزی خود پروا کنیم .
از یاد نبریم که امام عصر – عجل الله تعالی فرجه - فرزند برومند و وارث بحقّ مقامات و شئون حضرت رضا (علیه السلام) است و همانند ایشان، از تمام کردارهای ما آگاه است .
از یاد نبریم که حضرت بقیه الله ارواحنافداه در ضمن پیامی ارزشمند برای جامعه شیعه ، می فرماید:
" ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم . و هیچ چیز از اوضاع شما، بر ما پوشیده و مخفی نیست ." (2)
به راستی ، اگر خود را در محضر مولایمان بدانیم و وقوف و نظارتش بر تک تک اعمالمان را ببینیم ، همین گونه رفتار می کنیم که تا کنون بوده است ؟
پس بکوشیم که رفتار های فردی و اجتماعی خود را ، بدان گونه قرار دهیم که خود آن حضرت در دعای ارزشمندی به ما تعلیم فرمود :
" اللهُمَ ارزُقنا توفیقَ الطّاعه و بُعدَ اَلمَعصِیه وَ..." (3)
"خدایا روزی فرما به ما توفیق طاعت و دوری از معصیت و ..."
بدان امید که در تمام مراحل زندگانی ، این دعای شریف را سرمشق خود قرار دهیم ، و با عمل به آن ، همواره مولایمان را شاد و مسرور سازیم . ان شاء الله.