لحظه هایی هست که وقتی سخت دلگیری
دردت را در سینه ات فرو می ریزی تا آشکار نگردد
لحظه هایی هست که وقتی اشک در چشمانت حلقه زده،
بغض می کنی اما پشت لبخندی ساده پنهان خواهی کرد
لحظه هایی هست که وقتی دلت خیلی گرفته
و می خواهی درد دلت را فریاد بزنی از سنگینی بغضت نمی توانی
لحظه هایی هست که سخت،خسته می شوی
از دست کسانی که حرف هایت را نمی فهمند و باز چیزی نمی گویی
لحظه هایی هست که وقتی از تنهایی زمین گیر می شوی،
سرت را به دیوار تنهاییت می گذاری و باز هیچ نمی گویی
لحظه هایی هست که دلت می خواهد فریاد زنی
و خالی شوی از هر چه درد،ولی باز نمی توانی...
و
لحظه ایی که سخت تر از تمام لحظه هاست...
لحظه ای که عادت می کنی به هر چه درد و چه سخت لحظه ایست...
خدایا دلم از زمینت گرفته
خدایا دلم از نامهربونی ها گرفته
خدایا بذار بیام پیشت نفسم دیگه نمیاد توی این زمین
خدایا طاقت ندارم !بی مهری آدما داره خوردم می کنه!
کمکم کن
چقدر سخته هر کسی که دورت باشه فقط نقش بودن بازی کنه
چقدر سخته که برای همه اضافی باشی
برای همه یه داستان تکراری باشی
داستان کهنه قدیمی
چقدر سخته به همه دل ببندی ولی به اندازه ی یه دوست ساده هم براشون
نباشی
چقدر سخته بغض گلوتو فشار بده و تو فقط دردشو انکار کنی
چقدر سخته از ته قلبت بخوایی گریه کنی..اما اشکت مثل سنگ سفت باشه
خیلی سخته دنیا بهت پشت کنه و تو نتونی بگی:آهای بی معرفتا
منم هستم