ماه ربیع الاول بهار ماه ها است. با حلول این ماه ، ماه پر از حزن و اندوه صفر که ماه مصیبت های بزرگ اهل بیت رسول خدا (ص) بود به پایان رسیده است. اوج مصیبت ماه صفر در دهه سوم آن است. با اربعین شروع می شود و به ایام رحلت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) و شهادت سبط اکبرش، حضرت امام حسن مجتبی (ع) و غروب خورشید طوس، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) ختم می شود. و از طرف دیگر در این ماه میلاد رسول خدا (ص) که رحمة للعالمین است، واقع شده است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتی مانند آن بر زمین فرود نیامده است؛ زیرا برتری این رحمت بر سایر رحمت های الهی مانند برتری رسول خدا بر سایر مخلوقات است این ماه همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماهها است، بجهت این که آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبای او بر زمین فرود آمده است؛ زیرا میلاد رسول خدا (ص) و سلّم در این ماه است و مىتوان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتى مانند آن بر زمین فرود نیامده است ... بر مسلمان مراقب واجب است با تمام تلاش خود در شکرگزارى این نعمت بزرگ کوشش و سعى کند مشکی از تن به درآرید ربیع آمده است خم ابرو بگشایید ربیع آمده است مژده ای ختم رسل داد که: آید به بهشت هر که بر من خبر آرد که ربیع آمده است هنگام سرور کائنات است امشب اوقات گرفتن برات است امشب بفرست بر محمد صلوات زیرا که بهار صلوات است امشب
