پدر و مادرم به فدایت
جان و مال و فرزندانم به فدایت
چقدر زمین سرد است بی تو آقا جان
تو آیینه تمام نمای جمال الهی بودی
مهربان صبور آرام رئوف
بردبار ، راستگو ، حریص به هدایت مردمان بودی
با رفتنت انگار زمین... انگار که نه حتما ، چیزی ... چیزی که نه ، همه چیز کم دارد
نور روشنایی بخش آسمان و زمین بودی
بی تو چه دلگیر است این غریبستان
همه ی دلخوشی هایمان در این غریبستان تو بودی
اینجا همه غریبیم بی تو
ای کاش ما همه نبودیم و تو بودی
توکافی هستی برای عابروی انسانها
تو کافی هستی برای جانشینی خدا
ما فقط باری بودیم بر دوش تو
اما چه صبورانه تحمل کردی بدی های مارا
و چه زیبا هدایتمان کردی به سمت نور
مثل ابرها همه جا باریدی چه مرداب چه دریا چه دشت و بیابان
مثل خورشید به همه نور رسانیدی
چرا که تو دست رحمت خدا بودی برای ما گمشدگان در این بیابان
آری تو بزرگی
سجادی ، باقری ، کاظمی ، صادقی ...
تو محمد رحمة اللعالمینی