مهربانا!
میدانیم که تا تو راهی نیست.
میدانیم که آسمان فیض و رحمتت همه جا بر سرمان سایه دارد.
میدانیم که دستهای سبزت همیشه پشت و پناهمان است.
میدانیم که تو، تنها تو نگران لغزشهای ناتمام ما هستی.
اما نمیدانیم
چرا هرروز که میگذرد از تو دورتر میشویم؟
دلمان را به دست آب می سپاریم و سبزی روحمان را به شیرینی ناپایدار و فریبنده ی گناهان.
کمک مان کن!
ما این لذتها را به بهای دوری از تو نمی خواهیم. ما تو را میخواهیم
فقط تو را... ای مهربانترین مهربانان!