جزتو

...سراسیمه درو باز کرد و لباس بیرونشو در آورد و یه نگاهی به آینه انداخت و یه سلام بلند به خودش کرد و رفت سمت دستشویی ویه وضوی سریع گرفت
- حسین مگه تو مدرسه تون نماز جماعت ندارین؟!
آقای سماورچی اگه همه چی یادش میرفت از نماز بچه هاش غافل نمی شد فقط دنبال بهونه بود که یه جوری بچه ها رو محک بزنه و ببینه حال و فضای ذهنی شون چیه؟
- چرا آقا جون اتفاقاً تو مدرسه نماز جماعتی داریم که نگو و نپرس ولی نمی دونم چرا من با نماز جماعت مدرسه مون حال نمی کنم!
- حال نمی کنم یعنی چه پسر؟
- خب می دونی آقا جون نمی دونم چرا معلمامون نمیان نماز؟! مدیرمون چند خط در میون می یاد!
مگه نماز جماعت مدرسه نیست! تازه امام جماعتمون هم یه جوری حمد و سوره رو می خونه که همش فکر و ذهنم مشغول طرز خوندن ایشونه!
- یعنی غلط می خونه!
- نه فکر نکنم اما یه جوریه آقا جون شما نماز امام رو از تلویزیون دیدین من می خوام کسی که امام جماعت می شه همونجوری صحیح و بی پیرایه و سریع نماز رو بخونه.حالا می شه اینقده سؤال پیچم نکنید؟! من برم نمازمو بخونم می ترسم نهار بخورم و بخوابم، دیگه نمازم یادم بره!
- آقای سماورچی چیزای جدیدی دستگیرش شده بود. شدیداً تو فکره و چهرش نشون می ده که بدجوری دلش غصه داره.
خدایا! آخه چرا یه جوونی که اینجوری عاشق نمازه باید فراری از برنامه های دینی مدرسه باشه! همینجوری که با خودش واگویه داره زیر چشمی  یه نگاهیم به نماز حسین داره.
- وای! این پسر چرا اینجوری رکوع و سجودش را انجام داد.آره حالا فهمیدم ‍! اون بنده خدا تو مدرسه یه خورده نمازش رو طولانی میکنه.این آقا هم حوصله نداره و در میره و میاد خونه نمازشو می خونه، نه! پیش داوری خوب نیست خب شاید واقعاً نمی دونه که اینجوری پاشو گذاشته روی گاز و می تازونه!
- بابا الان که وقت فکر کردن نیست.وقت قدردانی از زحمات مامانه که شام دیشبو بیاریم و بزنیم تو رگ.
خب اینم نهار جناب آقای سماورچی، دست مامانم درد نکنه.
پدر و پسر که قراره تا اومدن خانم خونه از زیارت خونه خدا بیشتر با هم خلوت داشته باشند وقت زیادی برای حرف زدن هم دارند.
- آقا جون هنوز که تو فکری غذاتونو بخورین از دهن میفته!
- داشتم به نمازی که خوندی فکر می کردم! 
- مگه نمازم چِِِِِش بود؟
- چیزیش نبود فقط اگه یه خورده با حوصله نماز بخونی بهتره. مگه کسی دنبالت کرده بود خب حالا که به جماعت نخوندی اگه خیلی گرسنت بود نهارتو می خوردی بعد نمازتو می خوندی.
- بابا شما می دونی که سال پیش تو نماز مدرسه شرکت می کردم .تازه نماز مم درسته شما بگین کجاش اشکال داشت؟!
- حسین اقا !پسر من همه چیز به خوندن نیست مهم اینه که دونسته ها رو عمل کنیم.شما با این قرائت زیبا و دلنشینی که داری چرا تند تند می خونی با من که باباتم اینجوری تند حرف نمی زنی.
سر کلمات که صدات قطع می شه و وقف می کنی نفس هم تازه کن بعد برو سر کلمه دیگر تو که اینا رو بهتر از من می دونی.!
جان من ذکر رکوع و سجود را در حال آرامش بدن باید گفت.فک کنم یه بار دیگه درباره رکوع و سجده با هم حرف زدیم یادته که؟!
رکوع نشونه تواضع و فروتنی بنده در برابر خداست. نشونه تعظیم و بزرگداشت بنده خاکیه که با همه وجودش می گه : "سبحان ربی العظیم و بحمده" با این جمله زیبا خداوند را از هر چه نقص و عیب و هر چه که شایسته مقام ربوبی او نیست پاک و منزه 
می داریم.
رکوع نشونه سرسپاری فرمانبرداری شکستن ،دوری از خود بزرگ بینی و تکبر یه عاشق و یه بنده در مقابل محبوب بی همتاست.
با انجام رکوع نماز گزار با زبان سر و دل فریاد می زنه خدای من! من هر کس که هستم، در هر مقامی که هستم ،با هر عنوانی 
که دارم فقط در برابر تو سر فرود می آرم و اینجوری علف هرزه های بزرگ پنداری و خود خواهی رو از بوستان خوش بو ورنگ وجودش هرس می کنه.
با رکوع خودش رو از دام های فریبنده ی غرور و خیالات و اوهام رها می کنه.
- بابا اینا رو نگفته بودین. من یادمه که می گفتین رکوع در نماز یه نوع امتحان بنده س که به وسیله رکوع خدا انسان رو در عمل به دستورات و خواسته های خودش آزمایش می کنه چون رکوع به خصوص برای اونایی که عنوانی ،مالی، مقامی تو دنیا دارن خیلی آسون نیست.گرچه فکر می کنم اون بیچاره ها رکوعوتظیمشون در برابر همون چیزای زود گذریه که بهش دل بستن!
- آره! اگه بخوام بیشتر از این از رکوع نماز حرف بزنیم می ترسم حسین آقا دیگه هیچ وقت حاضر نشه کنار پدرش بنشینه و اختلاط کنه.
 - اِ اینجوریاس ! حاج آقای سماورچی شماکه بار اولتون نیست بهتر نبود به جای حجره داری می رفتین آخوند می شدین؟!
- پسر جان این چه حرفیه! یاد گرفتن دستورات دینی و عمل کردن به اونا برای همه ی مسلموناس!
- بله ! حق با شماست.بابا از دبیر دینی مون شنیدم که می گفت: رکوع و خم شدن در نماز مخصوص دین اسلام و این یه وجه تمایز مسلمونااز دیگرانه.
می گفت که دانشمندا میگن در رکوع یه نوع فعالیت و تحرک بدنی هم وجود داره که فرد نمازگزارو از خمودگی و سستی هم دور میکنه.
- به به حسین آقا! پسر! با این همه چیزایی که می دونی چرا تو نمازت بهشون توجه نمی کنی؟
- بابا! شمام که دم به دقیقه می زنی تو برجک ما ! چشم آقای سماورچی به خاطر شمام که شده دیگه تکرار نمی شه!
- نه دیگه، نشد. یعنی چی به خاطر من! اشکال اصلی ما آدما اینه که انجام امور دینی مون رو قاطی تعارفات و تشریفات و ترس و رودربایسی و اینجور چیزا می کنیم.نماز میخوادنا خالصی ها مون را ذوب بکنه و بگه همه چیِ زندگیم برای خداس.
تو یه کتاب حدیثی می خوندم که امام علی علیه السلام رکوع رو نشونه استواری در دین می دونن.
ایشون می فرمایند: (معنای کشیدن گردن در رکوع این است که در ایمان به خدا استوارم اگرچه گردنم زده شود و معنای سر برداشتن از رکوع و گفتن (سمع الله ) این است که حمد و ثنای ما را می شنود آن خدایی که ما را از نیستی و عدم به وجود آورده است.)
آره حسین من خلاصه، نماز استواری و پایداری و اخلاص در باورمون به اون خدایی که آفریدگار هستیه . خب حالا دیگه نوبت منه که غذام بخورم .تو سفره چیدی ومنم سفره برمی چینم.
- آقا جون خدا حسابی خوابو ازسرمون پروندی.حالا حالاها کار داریم تا یه مسلمون درس درمون بشیم
و چنین شد که حسین پس از گرفتن لیسانس روانشناسی به عشق تعمق در دین پایش به حوزه علمیه باز شد تا به قول خودش از سرچشمه سیراب گردد.