کجا رفتی تو در دیروز آتش با شتابی سرخ
کجا رفتی به هنگام خطر پا در رکابی سرخ
اگر آن روز در باورت رفتی با نگاهی سبز
غروب اما به روی نیزه دیدم آفتابی سرخ
وداع آخرینت بود یادم هست در آتش
به من گفتی: سماع عشق یعنی پیچ و تابی سرخ
شما رفتید و ما در حسرت پرواز می میریم
نمی آید ز سمت آسمان دیگر خطابی سرخ
زمانی از تو پرسیدم: بگو راه شهادت چیست؟
صمیمانه به من آن روز گفتی: انتخابی سرخ