سر سجاده اشکم خدایا ِیا خدا کردم
واز عمق وجود خود برای تو دعا کردم
تو با من کافری کردی به یادت شاعری کردم
و حیف واژه هائی که به یاد تو فنا کردم
شقایق تر ز هر عاشق به تو دلبسته بودم من
چه ساده باوری بودم خطا کردم ٍ خطا کردم
شکستی عهد و پیمانی که بستی با دلم اما
خلاف بی وفائی ها به عهد خود وفا کردم
تو و جور و جفا اما ٍ من و مهر و وفاداری
به تنهائی گرفتم خو و تن ها را رها کردم
زعشق و عاشقی کم گو سخن با من که من عمری
همه اصوات آن را به مضمونی هجا کردم