.jpg)
وقتی از غربت ایام دلم می گیرد
مرغ امید من از شدت غم می میرد
دل به رویای خوش خاطره ها می بندم
باز هم خاطره ها دست مرا می گیرد.
وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی را که خیلی دوستت داره. .وقتی ناامید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی. وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدایت محتاجه. وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که در دلت یک کلبه ساخته. وقتی چشمات تهی از تصویرم شد به یاد بیار کسی رو که حتی در عکس خود برایت لبخند میزنه. وقتی به انگشتات نگاه کردی به یاد بیار کسی رو که دستای ظریفش لای انگشتات گم میشد. وقتی شانه هایت خسته شد به یاد بیار کسی رو که هق هق گریش انها را می لرزاند.