تقدیم به تو شروع کنم این سخن را به نام او که بخشیدتم جان با یاد تو گر از عشق و محبت توان نوشت مرا امیخته با جان تو سرشت تو را من چه خوانم مه منجبین که کم باشدت هر چه هست در زمین عطارد و ناهید و خورشید و ماه همه در عجابند زان یک نگاه گل لاله گشته زرویت خجل که حق است و از او نباید شگفت
