نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من که اورا دوست میدارم
ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمیخواهد
به برگ گل نوشتم من که اورا دوست میدارم
ولی افسوس او گل را به زلف کودکی آویخت تا اورا بخنداند 
در چشم های من
نگاه تو جا مانده است
زیر یک اتفاق سپید
پشت پس کوچه سبز آشنایی
در شهر دوستت دارم های آبی
بر بال رویاها
و کنار نبض خیس عشق
................
مرا به کجا تبعید کرده ای؟؟؟
شعر نگاهت تا ابد
در چشمهایم سپید می ماند