به جون هر چی دیونه ست دلم دیونه خونه ست
واست هر ذره از جونم یه شعر عاشقونه ست دلم دیونه خونه ست وای عجب شوری تو خونه ست
تو که عاشق نمی خوای وای چه بیخود عاشقم منبرای اسم عاشق وای چه بیخود لایقم من
اگه عاقل شناس بودی چرا ما رو شناختیمنم مخلوق چشمات وای نگات دیوانه ساختی
به جون هر چی دیونه ست دلم دیونه خونه ستواست هر ذره از جونم یه شعر عاشقونه است
چه جور بوده نگاهم که چشمات عاشقم خوندمگه گلخونه بودم که عطرت پیش من بود
بدور از چشم غفلت بیا دیونه بازیتو راز من نیازم عجب راز و نیازی
به جون هر چی دیونه ست دلم دیونه خونه ست
واست هر ذره از جونم یه شعر عاشقونه ست