سلام خدا جونم...میشه من استعفا بدم؟میشه من از این زندگی...از لبخندهای زوری...اشک ریختن شبانه در حالیکه بالشم رو گاز میگیرم استعفابدم...
میشه من از زندگی...کار...زن بودن استعفا بدم؟
میشه من دیگه به دنیا نیام؟میشه این زندگی که تموم شد من رو معاف کنی؟میشه همونجا ...برزخه بهشته؟جهنمه چیه که همه معلم های دینی ادعا میکنن از همه جزئیاتش خبر دارن همه پاداشها و جزا ها رو باهام حساب کنی؟؟؟؟؟
حالا اگه هم باید به دنیا بیام اقلا بذار مرد باشم...قدم بلند باشه...خیلی موفق باشم و خیلی اعتماد به نفس داشته باشم...منتظر کسی نباشم که دوستم داشته باشه ... منتظر نباشم که در خونه رو بزن و بگن اومدیم خواستگاری ... منتظر نباشم تا اگه اعتماد کرد دوستش داشته باشم .... منتظر اومدن هیچ وقت نباشم
خدایا میشه قبل رفتن دلمو خنک کنی و بذاری ببینم اونهایی که آزارم دادن به مجازات رسیدن؟؟؟؟؟حالا یه عذر خواهی کوچولو هم برام بسه باشه؟؟
خدا جونم ببخشین ها نمیخوام ازم دلگیر بشی...من ناشکر نیستم...این نامه رو هم پاره کن...فقط کمی دلم گرفته بود...جالا حالم خوبه...
دوستت دارم
