خدایا تو تنها امید من در این دنیای تلخ هستی... دنیایی که مخلوقاتش خیلی از آرمانهای خالقش فاصله گرفته اند...
ببخش اگر به ما راه راست را نشان دادی ولی باز هم به بیراهه کشیده شدیم....
ببخش که عشق را در دلهایمان کاشتی ولی ما هوس را در دلمان پرورش دادیم....
ببخش که به جای محبت و صمیمیت نفرت و کینه را مهمان قلبها کردیم....
خدایا ببخش اگر خطا کردیم و بخشیدی و باز هم ان خطا را تکرار کردیم...
خدایا ببخش اگر این روزها دل شکستن افتخار محسوب میشود....
خدایا ببخش اگرتنها در زمان های نداری و فقر بهت رجوع می کنیم....
ببخش اگر گره ای در کارهایمان هست بنده ی خوبی می شویم ولی تا آن گره باز می شود یادمان میرود باید شکرت بگوییم....
خدایا ببخش اگر چشمانمان را می بندیم و فقط به خود می اندیشیم...حتی گاهی برای نجات خود قربانی می دهیم....
خدایا ببخش اگر این روزها هر که به تو نزدیک تر است به چشم ما انسانها حقیر تر است..
خدایا ببخش اگر عده ای از اعتقادات بندگانت سو استفاده میکنند و حکومت الهی پا یه گذاری می کنند و به نمایندگی از تو جانشین انتخاب میکنند و میلیونها آدم را رهبری کرده و اختیاراتشان را صلب می کنند وحتی گاهی اگر خواستند به اسمت خونها می ریزند....
در عجبم که در هر ثانیه در نقاط گوناگون این گیتی پهناور شاهد زشت ترین ها و پست ترین ها هستی ولی باز هم می بخشی...و باز هم می بخشی... و می بخشی....
خدایا تو فقط ببخش که تو این همه بخشنده ای و ما بندگانت هنوز از رو نرفته ایم!!!
