سلام خدای مهربون ...
امشب میخوام باهات حرف بزنم وازت کمک بخوام ...
میخوام دعا کنم و ازت کمک بخوام هرچند که تو خودت می دونی!
هیچ دردی بد تراز این نیست که نتونی حتی به زبون بیاری...
دردی که هر چقدر فریاد میزنی کسی نمیشنوه ..
چون خیلی بیصداست وفقط پژ واک آن درون سینه ات میپیچه ..
بله چه زجر آوره که درد رو درون سینه ات حبس کنی وشبها در تنهائی خودت بارون اشک بباری...
ای خدای مهربون یعنی ممکنه دلی رو که به تو توکل کرده بی جواب بذاری...
یعنی ممکنه دستهایی که پرازالتماس به سوی توبلند می شه ناامید کنی!
خدای من! گونه های پرازاشک...قلب شکسته... پاهای خسته... دستهای منتظر...
...خدایا به قدری به تونزدیکم که هرلحظه منتظر شنیدن صدایت هستم...
...حال که به تو نیاز دارم تنهایم نگذار...
خدا جون خیلی دوست دارم نمی دونم چه جوری بهت بگم که
خدا جون این آرزو مو براورده کن سعی می کنم آخرینش باشه
هزار بار همین حرفو زدیم اما بازم می ریم همین حرف رو تکرار
می کنیم و خدا دوباره با همون روی خوشش آرزو مو برآورده می کنه
بدون اینکه بگه بسه دیگه خسته شدم.
اما ما هیچ وقت قدرش رو نمی دونیم واقعا چرا ما با این که خدا
همیشه با روی خوش جواب دلمون رو میده بازم فراموشش می کنیم.
هیچ وقت از دهنومون یه تشکر خشک و خالی بیرون نمی یاد.
اما چرا ما بعد ازا ین که خدا جواب خواسته هامون و میده یکی
دیگه رو توی دلمون به جاش میزاریم.وتا دوباره دچار مشکلی نشویم
به سراغش نمی ریم. ولی خدا با همه ی این بی مهری های ما. بازم
همیشه مارو دوست داره وهیچ وقت مارو یادش نمی ره .
امیدوارم تا دیر نشده خدا رو یادمون بیاد
