چرا اشکهایت را از من پنهان می کنی و حرفی برای گفتن نداری ؟چرا قلب عاشقم را در انتظار چشمانت می سوزانی ؟آنقدر دلتنگ چشمانت هستم که نمی توانم در هیچ چشم دیگری نگاه کنمآنقدر بیقرارم که هیچ اتفاقی ، دل غمگینم را شاد نمی کندبرای گریستن ، شانه هایت را کم دارمشانه هایی که بارها و بارها در خواب و خیال ، تکیه گاه دل عاشقم بودبرای عاشقی ، نگاههای زیبایت را کم دارمنگاههایی که تنها دلیل زندگی و عشقم شدچرا دیگر برای غصه ها ، اشکها و دلتنگی هایم جوابی نداری ؟شب دراز است و من هنوز هم در انتظار نسیم صبح سپید مانده امای دل دیوانه ی من ! با غمهایت بساز و با اشکهایت بسوز ،
ازنما دم نای دل عاشق و بیقرار من ! صبر کن شاید نسیم ،
خبری از عشق برایت بیاوردای دل بساز ! شاید قاصدک خبری از یار آوردصبر می کنم و عاشق می مانم که خوشبختی از آن عاشقان است
