دانی که چرا بسته ام به روی ماه چشمــــــانم
آخرکه تورا دیده و زشت شده ماه در برابرچـشــــمانم
آتش گرفته است سینه ام از فراق یــــــــــــار
جهنمم که خـــشوع کرده اســــــــت در دامـــــــــــانم
دانی که چرا خورشید، به آتش تبدیل گشــــت
افتاده بـــــــر او یک قطره خون از چشمــــــــــــانم
آتش عشق من، جز تو نتوان خاموش کـــــرد
زین پس بیـــــــــا و پا بگذار بروی چشمـــــــــــانـــم
