خداوندا
از تو مهربانتر کیست که دردهایم را با او در میان بگذارم
و زخمهای دلم را پیش
رویش بشمارم؟
از تو آیینه تر کیست که هزار توی روحم را به من نشان دهد،
بی آنکه سرزنشم کند؟
در روزهایی که ابرها بی وقفه بالای سرم راه می روند
، جز تو چه کسی زیر درخت بید می ایستد و برایم
ترانه می خواند؟
در شبهایی که ماه و ستارگان و آتشکده ها و فانوسها هریک به سویی می گریزند
، جز تو چه کسی شمعی در
دلم روشن می کند؟
