جزتو

باغبانی پیرم که به غیر از گل ها از همه دلگیرم

کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است ، عده ای بی خبرند

عده ای کور و کرند و گروهی پکرند ، دلم از این همه غم میگیرد

و چه خوب است که آدم عاقبت میمیرد .