+ «آنگاه که عشق تورا مي‌خواند، به‌راهش گام نه! هرچند راهي پرنشيب. آنگاه که تورا زير گستره بال‌هايش پناه مي‌دهد، تمکين کن! هرچند تيغ پنهانش جانکاه. آنگاه که باتو سخن آغاز کند، بدو ايمان آور! حتي اگر آواي او رؤياي شيرينت را درهم‌کوبد، مانند باد شرطه که بوستاني را.» جبران خليل جبران