دلم گريه‌هاي خدايي مي‌خواهد؛
از او،
براي خودم،
از شرم روي او.
براي سبک شدن و شسته شدن سياهي‌هاي دلم.
...
همچو باران سيل‌آسا،
شديد و توفنده،
تا بکند بنيان‌هاي سياهي را که؛
گريه براي بخشش سياهي‌ها، نه تنها غم نمي‌آورد؛
که دلت را شاد مي‌کند،
مثل کودکي سرزنده، شاداب و خروشان؛
فارغ از هر دغدغه،
هر دل‌نگراني،
...
و خدايا...
دلم گريه‌هاي خدايي مي‌خواهد