شنيده مي شود از آسمان صدايي که ...

کشيده شعر مرا با هم به جايي که ...

نبود هيچ کسي جز خدا ، خدايي که ..

نوشت نام تو را ، نام آشنايي که ..

پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد

واز شنيدنش افلاک دست و پا گم کرد

نوشت فاطمه ، شاعر زبانش الکن شد

نوشت فاطمه هفت آسمان مزين شد

نوشت فاطمه تکليف نور روشن شد

دليل خلق زمين و زمان معين شد

نوشت فاطمه يعني خدا غزل گفته است

غزل ، قصيده نابي که در ازل گفته است

نوشت فاطمه تعريف ديگري دارد

ز درک خاک مقام فراتري دارد

خوشا يه حال پيمبر چه مادري دارد

درون خانه بهشت معطري دارد.....