این حیوان صفتان که امروز
پیامبر ما را به سخره گرفته اند بدانند
برای بزرگی حضرت محمد (ص) همین بس
که زمانیکه اجداد آنان در جنگل های آمازون و اروپا قورباغه شکار میکردند
اسلام محمد (ص) در خاورمیانه بزرگترین تمدن بشریت را به راه انداخته بود
یا این کرم های خاکی نمیدانند
اگر نبود اسلام محمدو تمدن اسلامی اکنون آنان نیز در غارها و جنگل ها مانند اجداد خود به دنبال شکار قورباغه بودند
چه بی انصافند این شیاطین این شیاطین خود میدانند هر چه از علم و تمدن دارند وامدار اسلام محمدند 
رسول عشق
استاده ام کنار پنجره
نظاره میکنم باران رحمت الهی را
در حالی که چشمانم در بارش بر آسمان سبقت گرفته است
از داغ جسارت گروهی حیوان صفت بر پیامبر عزیزم
در لابه لای ریزش باران آسمان و چشمانم ، تاریخ زندگانی رسول خدا چون صفحه ای روشن از گذرگاه چشمان عبور می کند:
در میان محرومان ظهور کرد و با درد یتیمی بزرگ شد.
در جامعه ای که پر شده بود از شرک و فساد و تباهی چنان پاک زیست که در همان جوانی به محمد امین شهرت یافت
به یاد می آرم نجواهای عاشقانه اش را با خدای خویش در غار حرا
به یاد می آرم که برای نجات بشر و نشر تعالیم الهی چه رنجها و سختی هایی متحمل شد آنجا که خداوند را از این همه شفت و دلسوزی وی به شگفت آمد
آقاجان
به یاد میاورم اجداد این حیوان صفتان کنونی چه کردند با شما
در کوی و برزن با زباله و خاکستر به استقبالتان می آمدند
فرزندان خود را تعلیم داده بودند شما را سنگباران کنند و چه خونها که از سر مبارکتان جاری کردند
سه سال در شعب ابی طالب با غذای اندک نانی خشک و هسته ی خرما در تبعید و شکنجه بودی
و چه زخمها که از شمشیر این ناجوان مردان بر بدن مبارکتان وارد آمد
و تو چه صبورانه همه ی این دردها و آلام را تحمل میکردی برای نجات این بشر خاکی از چنگال کفر و شرک و فساد
تا آنجا که حتی برای هدایت دشمنانت نیز حریص بودی
و وقتی بر همه ی دشمنان پیروز شدی چه رئوفانه همه را بخشیدی
با آن همه ظلم که بر تو روا داشتند
آه که چه رئوفی و مهربانی تو و قلم من چه کم می آورد در مقابل این همه عظمت
گفتی که تو برای امت چون پدری
آری پدر مهربانم
م خون است
میبینی فرزندان ابوجهل و ابوسفیان هنوز از پای ننشسته اند
و چه وقیحانه صفات رذل خود را به تو نسبت داده اند
اما پدر مهربانم
آقاجان خوب میدانم که تو همچنان حریصانه شوق هدایت آن قوم شیطان صفت را داری
چرا که تو رحمت اللعالمینی ای رسول عشق
بابا جونم
می خواهم دوباره مرور کنم سایه ی نبودنت را،سایه ای که وقتی رفتی روی سرم خراب شد و من دیگر افتاب را ندیدم .
افتاب من در خاک شد و زندگیم پر شد از ظلمت شب.
باباجونم !
مرا یادت هست؟؟؟
می خواهم دوباره از روز رفتنت عبور کنم، گذر از پس کوچه های یاد تو لذت بخش است و کوچه های بی عطر تو صفایی ندارد .
امروز من، خالی از حضور توست. رفتنت را هم دوست دارم چرا که حادثه ساز ان روز تو بودی!
رفتی و داغی سنگین بر دلم نهادی ،داغی که هنوز پس از سالها جانم را به اتش میکشد ،خاکسترم میکند و در هوای تو بر بادم میدهد...
هنوز ناباورانه جای خالیت را می نگرم ،سکوت میکنم ، و بغض گلوگیرم میشود و اشکهایم را بر ساحل عشقت می نشاند...
آن روز که تو رفتی من خواب بودم و وقتی من آمدم تو خواب بودی!!!
عادلانه نبود بابا !!!
اما دلم در سینه پر مهرت جا ماند با شکوفه ای که قبل رفتنت بر چهره ام نشاندی!هنوز هم داغی اش را حس می کنم اما روی دلم...
می گویند شکوفه نوید بهار است. من باور ندارم چرا که نویدش برایم زمستان ابدی بود ...
مادر برایم گفت حدیث عشق بازی پدرانه ات را وداستان شکوفه ها را و صورت خیست را...
کاش نخوابیده بودم ، می امدم و به پایت می افتادم و التماست می کردم ، خاک می شدم و قدم هایت را می بوسیدم و می گفتم نـــــــــــــــــــرو بابا...
خودم را فدایت می کردم تا تو فدا نشوی. اما انگار تقدیرت را نوشته بودند و تقدیرم را...
و اکنون من ماندم با انبوهی از حسرت و کوله باری از دفترچه های دلتنگی و بی تابی های دخترانه....
روز وداعمان ، روز رفتنت را میگویم ، همه امدند و امدیم به بدرقه ات با همان لباس هایی که قرار بود به استقبال بهار برویم...
بابا؟!
بهار؟!
چه نسبتی باهم داشتند؟؟؟
مگر بهار همیشه سبز نیست؟پس چرا سرخی روز وداعت چشمانم را می آزرد؟
درخت ها هنوز خواب بودند، پیاده رو ها یخ زده بودند .و هوا سرمایش بر جان می نشست، اما من کنار تو ذوب می شدم .
راستی بابا
چه معطر بودی!!! می دانی از کجا فهمیدم؟؟؟
وقتی که تو را با ان لباس تازه و سپیدت در اغوش کشیدم و مست از عطر جانبخشت شدم برای همیشه...
و صدای شکستنم در گوش همه پیچید و بهت زده مرا از تو جدا کردند.
آن لحظه فصل بی تو بودن در پس دیوارهای دلتنگی روییدن گرفت...
به یاد پدر
نیمه شب ها با یادت گل خاطرات می شکفد
بوی گل خاطراتت در تنهایی من می پیچد
نسیم صدایت بر گلبرگ خاطرات من
می خواند سرود زیبای یاد تو را
می خواهمت هر چند می دانم در برم نیستی
احساست می کنم هر چند نمی بینمت
احساس با تو بودن هم شیرین است وهم تلخ
شیرینی آن یادت وتلخی است فراقت
غوغای دل زمانی است که می دانم تو نیستی
آرامش زمانی که تصویر می کشد در خیالم چهره ات
در یای دلم همیشه در جزر تنهایی توست
گاهی هم در مد وصال توست
طوفانی می شود زمانی که نمی یابد تورا
آه ای ساحل آرامش کجای در این طوفان
زمانی آغوشت ساحلی بود برای آرامش
چگونه بیارامم وقتی دیگراین آغوش نیست
در باغ خانه ام همیشه به یادت گل می کارم
چرا که تو گفتی در آن باغ باشم به یادت
می دانم یپش کسی هستی که آرزوی همه است
پس صبر پیشه خواهم کرد تا روز قیامت
دراین زمانه دگر ای خدا دلم تنگ است
غریبم وزغم آشنا دلم تنگ است
فضای سینه من گشته چون غروب خزان
زسرد مهری دست قضا دلم تنگ است
کجاست آنکه پناه دل خرابم بود
کجا برم غم دل را کجا دلم تنگ است
درون این قفس استخوانی غمناک
چو غنچه های زشاخه جدا دلم تنگ است
حدیث عسرت دل بر زبان نمی آید
زبان فسرده زبس بینوا دلم تنگ است
اگرچه بانگ اذان صبح وظهر شب برپاست
پدر برای اذان شما دلم تنگ است
رفتی بی خداحافظی ای خدا قلبم شکست
از وقتی رفتی دلهمامون رنگ شب های بی ماهه
بخدا دل دیگه نمونده از وقتی رفتی
رفتی آخه تو ، تو این خاک جا نداشتی
آسمونی بودی با زمین کاری نداشتی
27 روز گذشت بی تو دلم تو رو بهونه کرد
حسرت و تنهایی وغم قلب ما رو نشونه کرد
یاد اون خندهات آتیش به جونم میزنه
نیستی هر کسی میاد زخم زبونم میزنه
هر جای خونه رو می بینم یادت می افتم
چرا نموندی آخه خیلی حرفامو بهت نگفتم
بابایی نمیدونم الان چیکار می کنی یا کجایی
ی چیزی بهت میگم بدت نیاد (بی وفایی)
بابایی ؛ صدات میزنم چرا جواب نمیدی
چرا من هر چی باهات حرف می زنم هیچی نمیگی
چرا رفتی دل منو خون کردی چشم مادر و گریون
تو این خونه بهار نمیاد تقویمم بی تو شده همش زمستون
اشک غم ، ماتم و بغض اینا هدیه تو بود ببین
آخه بابایی سهم من بعد نبودنت فقط همین ؟ ؟ ؟
از دوشنبه ها بدم میاد
تو رو تو یکی ازدوشنبه ها به خاک سپردن
نمیدونی نیستی چه حالیم
بغضم شکست هر وقت یادت افتادم
همیشه تو خلوتم به یادت میشینم قرآن می خونم
تو هم به این جدایی راضی نبودی بخدا می دونم
بیا به ما بگو که همه اینها خواب بود
ولی حیف فقط سکوتت تنها جواب بود
بابایی تو جون پناهم بودی نیستی تنها توی شهرم
بابایی وقتی از پیشم رفتی من با همه قهرم
چرخ گردون دلت خون که دلمو ویرونه کردی
وقتی باباجونمو توی خاکت پنهون کردی
از همون وقتی که رفتی غم شکستمون داد
رفتی پر کشیدی ولی بخدا نمیری از یاد
از نبودت دارم کم میارم بغضم سنگ شده
می خوام داد بزنم بابایی دلم برات تنگ شده....
به نام خدایی که در این نزدیکی است
بشتابید...بشتابید...ثبت نام شروع شد...
نام آموزشگاه : نماز
مدیرآموزشگاه : خداوندبی نیاز
معاون : پیامبراعظم (ص)
مزایا: آرامش روحی و روانی،جلوگیری ازافسردگی و ناامیدی و پریشان خاطری، سعادت و خوشبختی دردنیا و آخرت ....
شرایط ورود : برای پسران حداقل 15 سال و برای دختران 9 سال
یادآوری : شرکت دوگروه فوق لازم و اجباری است .
مدارک مورد نیاز : آگاهی و بصیرت ، عشق و علاقه ، صبر و استقامت .....
هرچه تعدادبیشتر منفعت هم زیادتر « نماز جماعت»
شرکت کنندگان : بایدبه خداتعهدبسپارند تامادامی که زنده انددستورات مدیر و معاون آموزشگاه رااطاعت کنند تاازعهده امتحانات مربوطه برآیند ، افرادی که ازعهده امتحانات سرافرازبیرون آیند « دانشنامه تقوا » و بلیط مسافرت و اقامت دائمی به خوش آب و هواترین نقطه هستی ( بهشت ) دریافت می نمایند .
توجه : برای سنین کمتراز 9 و 15 سال کلاسهای تقویتی ، کودکستانی و پیش دبستانی و مستمع آزاد دایراست .
و اما شهریه : شهریه آموزشگاه به دلخواه میباشد هرکسی می تواند با کمک به فقیران و ضعیفان و یتیمان یا باساختن مدرسه و مسجد و کارگاه و آزمایشگاه و کتابخانه و یاازدواج و اشتغال جوانان با دادن صدقه ای دین خودرانسبت به آموزشگاه ادا نماید .
یادآوری : این آموزشگاه به تناسب توانایی جسمی افراد ( پیر ، ازکارافتاده ،معلول ، مریض ، و .... ) تسهیلات و تمهیداتی درنظرگرفته تابتوانندنشسته یا خوابیده درکلاس شرکت نمایند همچنین به مسافرین عزیزتخفیف ویژه داده می شود « نمازشکسته » « سفری خوش برای شما آرزومندیم » .
زمان و ساعت کلاس درس : صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء تا حداکثرنیم ساعت بعداز اذان ، برای کسانی که موفق به شرکت درزمان دقیق نیستند وقت جبران درنظرگرفته شده ، صبح تاطلوع آفتاب ، ظهرو عصرتاغروب آفتاب ، و مغرب و عشاء تانیمه شب.
مکان : کلاس بایدتمیزباشد و غصبی نباشد .
کلاسهای فوق العاده برای عارفان و بیداران و شب زنده داران دایراست ( نیمه شب تا اذان صبح ، نمازشب ) .
اگر امکان شرکت درکلاسهای فوق العاده رانداشتید بدانیدکه مشاورآموزشگاه مولا علی (ع) فرموده درهیچ واجبی کوتاهی نباید و درهیچ مستحبی سختگیری نشاید ، پس درکلاسهای واجب و ضروری شرکت کنید و مطمئن باشید چنانچه شیفته و شیدا شدید و شرکت نمودید همیشه شاد و خوشحال و جاودان و سرافراز و سربلند هستید پس بشتابید .
در دهه فاطمیه، ایام شهادت دخت مکرم نبی اسلام، قرار داریم. فاطمه (س) را باید به تنهایی و مطلق و مجزا از وابستگی‌های ارزشمندش، تنها به عنوان یک انسان در نظر گرفت تا پی به علو درجاتش برد و بی‌هیچ اغراق افسانه‌ای، ارزش‌های آسمانی‌اش را در عین آنکه بر زمین خدا و در میان خلق خدا راه می‌رفت و زندگی می‌کرد، به بررسی نشست.
دختر رسول گرامی اسلام بودن و یا افتخار همسری ابرمردی چون علی را داشتن و یا مادر سلسله نورانی امامت بودن و...، اینها همه به تنهایی هر کدام‌شان فضیلتی گرانسنگ و بی‌همتاست.
سلام و درود خدا بر یگانه بانوئی که در عرش الهی محبوب ملائکه مقرب و هم کلام با برترین آنان و حامل علم خدا یعنی جبرئیل امین بود. درود بیکران خداوند بر فاطمه(س) که بهجت قلب و نور چشم رسول (ص) و عزیزترین انسان‌ها در پیشگاه او بود؛ وجودی که نور پیامبر(ص) سراسر او را احاطه نموده بود و از جهت شبیه‌ترین مردم در رفتار و کردار به رسول خدا بود.
این روزها دوباره با شنیدن نام کوچه دلم تا مدینه کوچ می کند؛
این روزها دوباره ایام بوی غربت خواهد گرفت و رنگ کبودی!
مادرم مرکز یک دایره پرمعناست
مادرم بوی بهشت ،بوی تمام گلهاست
مادرم بوی تب و رنج و غم وغصه ماست
مادرم عشق برای گذر از سختیهاست
زیر پای مادران جنت ومینوی خداست
دل اگر هست به گیتی دل مادرهاست
غم ندارد کسی دوست چو مادر دارد
لنگر کشتی عشق ،عاطفه مادرهاست
مثل گلبرگهای رنگین گل سرخ بهار دل خونین چو دریای غم مادرهاست
