جزتو

ســــــــــــلام

 

چطورین؟؟؟؟؟؟؟خوبین؟؟؟؟خـوش میگذره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

امــــــــشب خیـــــــــــــــــــــــــلی خوشـــــــــــحالـــــــــــــم 

آخه امـــــــــــشب شب تولدمــــــــــــــــــــــــــه ......

هـــــــــــــــــــــــــــوووووووووووووووراااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

                                     

                              

                     دوستان خوبم بفرمایید بشینید تا ازتون پذیرایی بشه

چایی ، نسکافه و قهوه و کافه گلاسه و شربت و بستنی با شیرینی و کیک...

بفرمایین میل کنین...نوش جان....

              

ممنونم که تشریف آوردین...

حالا نوبته شامه...

نوش جاااااااااااان....

بفرمایید شام....

 

 

                            

 

 

 

 

 

     

دوستان راضی به زحمت نبودم آخه چرا اینقدر کادو آوردین؟؟؟؟؟

من الان چطوری این همه کادو رو باز کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چه ذوق مرگ شدمااااااااااااا

این شادیو از من نگیرین!!!!!!!!!!!!!!

                               

همه چی آرومه ...من چقد خوشحالـــــــــــــــــــــــــم

 

 

 

بوی کهکشان شیری می آید؛
بوی شش ماهگی های غریب، بوی لب های ترک خورده. 

آسمان، چقدر به زمین نزدیک می شود تا این کودک
به آرامیبر سینه زمین قدم بگذارد! 

درهای آسمان باز می شود تا باب الحوایج بیاید
تا باب الحوایج با دست های کوچکش، تقدیم زمین می شود؛

این غنچه بوی پروانگی می دهد. 
این غنچه بوی شش ماهگی پرپر شده می دهد. 

آسمان ایستاده است با شش ماهه ای در دست و لب های
تشنگی را زمزمه می کند.

آسمان ایستاده است و جشن تولد و پرواز، یکی شده است. 
خم می شود؛ بوی پروانه ها، بوی غنچه ها به زمین می ریزد؛
بوی غنچه ها و پروانه ها از دامن آسمان به زمین می ریزد. 

آه! چه عطر فرّاری دارد این شش ماهه!
زمین را با تمام سنگ هایش بی تاب می کند. 

پا بر زمین می گذارد و تمام پنجره ها
به وسعت بزرگ و همواره اش باز می شوند. 

پا بر زمین می گذارد و هر چه در آسمان و
زمین، مست عطر فراگیرش می شوند. 

چقدر دست های کوچکش بزرگ است و آسمان
با تمام کهکشان هایش فقط چند ماه دیگر، در دست هایش می درخشد. 

آسمان خم می شود و به شش ماهه پرپر شده اش می نگرد. 
آسمان خم می شود و غنچه ای کوچک را آرام، به خاک می سپارد.

 

گاهـــــی که میرسم به تـــَه ِ تــــَهِ خـط گـــرفتاریهایم،
همونجا که حــــــــرفی نمی مونه جز شکایت کردن،
چشــمامو میــبندم و بـه بعضی آدم های دیگه فــــــکر میکنم...
به آدمای گرفـــــــتارتر، مریـــــض تر، تنـــــهاتر...
خـــــــــدایا شکـــــــــــــــرتـــــــــ..

 

تنها نشسته ام... چای مینوشم، و بغض می کنم ! هیچکس مرا به یاد نمی آورد ! این همه آدم، رویکهکشان به این بزرگی ! و من ... حتی آرزوی یکی نبودم ...

سلام بر ماه رجب، ماه پیوند بندگان با معبود خویش، ماه بارش باران مهر الهی، ماه رسیدن به سر منزل مقصود و اُنس شب

زنده‏دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بی‏همتا.

سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شب‏های رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر

روزهایش که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.

هلال ماه رجب، زندگی و تولدی دوباره را به عاشقان نوید می دهد. ماه رجب فصل جدیدی در کتاب زندگی می گشاید که از عطر دل انگیز

نیایش سرشار است. پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله) با دیدن هلال ماه مبارک رجب، دست به دعا بر می داشت و پس از حمد و ثنای

الهی، سی بار تکبیر و لااله الا اللّه می گفت و می فرمود: ماه رجب، ماه استغفار برای امت من است. در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که

خداوند آمرزنده مهربان است. در ماه رجب هر شب فرشته ای تا صبح اینگونه ندا می دهد: خوشا به حال رجبیّون، خوشا به حال آنان که والایی

ماه رجب را دریافته اند، خوشا به حال آنان که از برکت ماه رجب نصیبی اندوخته اند.